01/02/2022
Wraz z nowym rokiem, nastąpiła istotna zmiana w zakresie systemu podatkowego – został wprowadzony podatek minimalny w zakresie podatku CIT (art. 24ca ustawy).
Powyższy podatek szczególnie uderzy w podmioty, które charakteryzują się długotrwałą ujemną rentownością (np. w okresie rozwoju i pozyskiwania rynku), a ich działalność nie jest związana z kosztami prac badawczo-rozwojowych itp., inwestycjami w środki trwałe.
Efektywnie stawka wyniesie 0,4% przychodów oraz min. 10% wydatków określonych na rzecz podmiotów powiązanych z tytułu finansowania dłużnego ponad limit (art. 24ca.3.2) oraz niektórych kosztów poniesionych na rzecz podmiotów powiązanych (art. 24 ca. 3.4).
Podatkowi minimalnemu nie podlegają podmioty, których wspólnikami są wyłącznie osoby fizyczne (art. 24 ca.14). To zwolnienie przedmiotowe jest pewnym ukłonem w kierunku podmiotów o prostej strukturze właścicielskiej.
Wprowadzenie podatku minimalnego w sposób istotny zmieni rzeczywistość podatkową dla wielu podmiotów, zwiększając ich koszty operacyjne, w szczególności dla branż o niskiej marży, będzie też czynnikiem, który może zmniejszyć ilość cykli obrotu towarem w gospodarce i prowadzić do integracji pionowej.
Interesującym aspektem bilansowym wynikającym z podatku minimalnego będzie rachunek podatku odroczonego, który zostanie poszerzony o prawo do rozliczenia podatku minimalnego z podatkiem na zasadach ogólnych w okresie trzech kolejnych lat (tutaj wskazujemy, że stratę podatkową na zasadach ogólnych rozlicza się w okresie 5 letnim).
Naszym zdaniem, podmioty aktywujące podatek odroczony, powinny również aktywować podatek minimalny, przy czym kalkulacje prawdopodobieństwa rozliczenia powyższych podatków w czasie powinna być oddzielna dla obu podatków, tak jakby były oddzielnymi podatkami, choć określone zostały tą samą ustawą.
